Her çocuğun evi ele geçirme ve kendi macerasının kahramanı olma hayali vardır.Her çocuk kendini biraz yetişkin zanneder.Hayalleri ve umutları çok diridir.Kevin yeni doğmuş bir köpek gibi hayat dolu ve yeni doğmuş bir ceylan gibi yürümeye hazırdır.Eğer izin verilirse hemen büyüyüp hayata atılabilir,alacağı yetişkin rolünden hayata devam edebilir.Tek sorunu anlaşamadığı kardeşleri ve onu çoçuk olarak gören annesiyle babasısıdır.Akıl almaz bir şekilde dileği gerçekleşir ve ailesinden kurtulur.Ve daha sonra yavaş yavaş bunun hiçde kolay bir şey olmadığını anlayacaktır. Ezilmiş, başıboş dolaşan ve dehşete düşen vahşi bir yaratık gibi hayatta kalmak için içgüdülerine sarılır.Ve artık Kevin bir Ninja Kaplumbağa gibi kendine bakmak ve Road Runner gibi hırsızları haklamak zorundadır.Kevin’ın karikatürize edilmiş bir Munch resmi gibi yanaklarına sarılmış elleriyle çığlık attığı banyodaki sahneyi gizli bir detay olarak bulabilirsiniz.
John Hughes Time ile yaptığı röportajda "Tatile gidiyordum ve unutmak istemediğim her şeyin bir listesini yapıyordum.Çocuklarımı unutmasam iyi olur diye düşündüm.Ya on yaşındaki oğlumu evde bırakırsam? Ne yapardı? Diye düşündüm."John Hughes için uçakta aklına düşen öylesine,sıradan bir fikirdi.Filmin yönetmenliğini yapmaz.Filmi devreder.Sinopsisle sadece senaryoda gözükür.İyi ki de yapmaz.Böylelikle ortaya rastlantısal bir şekilde çok güzel bir casting çıkar.
.
